بررسی تغییرات موج b در تست الکترورتینوگرام در تشخیص زود هنگام آمبلیوپی در اطفال در پلی کلینیک قدس طی سال های 1390- 1389

آمبلیوپی یا تنبلی چشم یکی از مشکلات شایع در کودکان است که نه تنها نشان دهنده وجود یک بیماری زمینه ای مانند استرابیسم یا خطای انکساری است، بلکه خود نیازمند به تشخیص و درمان به موقع می باشد، تا از ایجاد عوارض بیشتر در سیستم عصبی و بینایی فرد پیشگیری شود. بر اساس گزارشات موجود، این اختلال در 7/1 درصد از کودکان ایرانی در هنگام ورود به مدرسه وجود دارد که این امر می تواند سبب کاهش میزان یادگیری کودکان در قیاس با همسالان خود گردد و باعث مشکلاتی در سیر تکاملی ذهنی طبیعی کودکان مبتلا شود. لذا شناسایی و درمان این کودکان از اهمیت بسزایی برخورداراست. یکی از روش های پیشنهاد شده در این زمینه نیز استفاده از آزمون های الکتروفیزیولوژیک مانند الکترورتینوگرام (erg) می باشد که اطلاعاتی درباره مسیر بینایی و سلامت آن در اختیار ما قرار می دهند و لذا می توان از آنها برای بررسی بیماری های چشمی مختلف از جمله آمبلیوپی استفاده نمود. بر همین اساس بر آن شدیم تا در این مطالعه به مقایسه دو چشم اطفال مبتلا به بررسی موج b در تست erg در تشخیص زود هنگام آمبلیوپی اطفال از سال 1389 تا 1390 در پلی کلینیک قدس بپردازیم. در این مطالعه 50 کودک وارد شدند، که اطلاعات دموگرافیک و سوابق بیماری های آنها در چک لیستی که به همین منظور تهیه شده بود وارد گردید، سپس عملکرد مسیر بینایی آنها به وسیله ثبت موج b با تکنیک الکترورتینوگرام مورد ارزیابی قرار گرفت و داده ها توسط نرم افزار spss19 تجزیه و تحلیل شد. بر اساس ولتاژ، موج b در افراد مبتلا به آمبلیوپی 88/34 میکروولت و در افراد سالم 96/90 است که تغییر آماری قابل ملاحظه ای است (p<0.05) از طرفی زمان تاخیر در افراد مبتلا به آمبلیوپی 56/86 میلی ثانیه و در افراد سالم 6/43 میلی ثانیه است که این تغییر از نظر آماری قابل ملاحظه است (p<0.05).